در کنج   قفس    قصه ی   پرواز     چه گویم

از  موهبت  بال و  پر           باز       چه گویم

با   بغض   گلو   نغمه ی امید       چه خوانم

در  بند   اسارت     سخن راز         چه گویم

از   سینه  به  جز آه    جگر  سوز       نخیزد

با   این  همه   از   طبع  غزلساز    چه گویم

تا  خار  به  چشم و دل ما رفته    ز    بیداد

از  شوخی  آن    نرگس     غماز   چه گویم

از  تار   دلم    بانگ    طرب خیز       نخیزد

بیهوده   از  این    زخمه ی ناساز چه گویم

با  یار  از این گوشه ی زندان     نفس گیر

شرح   غم  جانسوز  درون    باز چه گویم .